فن کویل (به انگلیسی: Fan coil) دستگاهی جهت سرمایش و گرمایش و بطور کلی تهویه مطبوع در ساختمانهای مسکونی، تجاری و صنعتی می‌باشد. اجزای تشکیل دهنده یک فن کویل از اجزای زیر تشکیل شده‌است : ۱-فن ۲-کویلهای گرمایش و سرمایش ۳-فیلتر هوای قابل تعویض یا قابل شستشو ۴-شیر فلکه ۵-شیرهواگیری در فن کویل‌ها درجه حرارت توسط ترموستات و مقدار رطوبت توسط هیومیدستات و مقدار هوا توسط فن و مقدار هوای تازه به روشهای متداول کنترل می‌شود. انواع : فن‌کویل‌ها عموماً به صورت‌های زیر ساخته می‌شوند: ۱-فن کویل‌های زمینی ظرفیت این فن کویل‌ها ۲۰۰ الی ۱۰۰۰ فوت مکعب در دقیقه بوده و هوا را بصورت بالا زن یا روبرو زن منتشر می‌سازند. ۲-فن کویل‌های سقفی ظرفیت این فن کویل‌ها هم معمولاً بین ۲۰۰ الی ۱۰۰۰ فوت مکعب در دقیقه می‌باشد. این فن‌کویل‌ها به دوصورت کابینت دار و بدون کابینت می‌باشند. ۳-فن‌کویل‌های کانالی در ظرفیت‌های ۶۰۰ الی ۲۰۰۰ فوت مکعب در دقیقه ساخته می‌شوند و به سه طرح زیر می‌باشد: ۱-کانالی سقفی توکار ۲-کانالی سقفی روکار ۳-کانالی دیواری روکار ایستاده نحوه کار فن کویلها معمولاً به دو صورت مورد استفاده قرار می‌گیرند. در حالت اول فن کویل فقط حرارت و برودت مورد نیاز را تامین می‌کند و هوای تازه توسط هوارسان مرکزی و بوسیله کانال‌های توزیع هوا در سطح محل منتشر می‌گردد تا تهویه مناسب در محل مورد نظرانجام گیرد. در این حالت میزان بار سرمایی وگرمایی توسط ترموستات بکار رفته در فن کویل و با خاموش و روشن شدن فن تنظیم می‌گردد. در حالت دوم علاوه بر تامین حرارت و برودت مورد نیاز، وظیفه تامین هوای تازه را نیز بعهده دارد. بدین صورت که فن دستگاه، هوای تازه را از طریق دریچه تعبیه شده در پشت فن کویل گرفته و در محل پخش می‌کند. از محاسن این روش می‌توان به کاهش هزینه‌های مربوط به سیستم هوارسان مرکزی و متعلقات مربوطه اشاره نمود و عدم فیلتراسیون هوای تازه از معایب این روش می‌باشد.