مرحوم استاد احمد بهمنیار متخلص به دهقان یکی از بزرگترین ادبای ایران و از افتخارات ایران و کرمان بشمار میآید. نام ارجمند او با نام ادب و فرهنگ امروز ایران همگام میباشد خاصه که بسیاری از بزرگان شعر و ادب معاصر به شاگردیش مباهات میکنند. وی در 8 بهمن سال 1262 شمسی ( 29 ربیع الاول سال 1301 قمری) در کرمان بدنیا آمد. پدر ایشان مرحوم آقا محمد علی معلم از مدرسین مدرسه ابراهیم خان و در عین حال از شاگردان مرحوم آقای حاج محمد کریم خان کرمانی (اع) بودهاند. آقا محمدعلی از ادبای عصر خویش بود و در ادبیات فارسی و تازی و علوم معقول و منقول متبحر و صاحب تصنیفها و تالیفهای متعدد بود. مرحوم استاد احمد بهمنیار در خدمت پدر خردمند خویش ادبیات فارسی و عربی و فقه و اصول و فلسفه و ریاضیات را آموخت و در ضمن تحصیل زبانهای ترکی اسلامبولی و انگلیسی را نیز فرا گرفت و در این دو زبان نیز به تحقیقات و تألیفاتی دست زد. در آغاز نهضت مشروطیت به مبارزههای سیاسی روی برد و در 26 مهر سال 1290 روزنامه دهقان را منتشر ساخت بطوری که بر اثر آن با گروهی از آزادیخواهان دیگر به شیراز تبعید و زندانی گردید. در سال 1296 از شیراز به تهران آمد و از طرف وزارت دارائی مأمور خدمت در خراسان شد در سال 1303 روزنامه «فکر آزاد» را منتشر ساخت. در این هنگام از طرف وزارت فرهنگ به ریاست دارالمعلمین تبریز انتخاب گردید و پس از یک سال به تهران مراجعت نمود و به خدمت دادگستری پیوست. دوباره در سال 1308 به وزارت فرهنگ منتقل و در دبیرستانهای تهران به تدریس ادبیات فارسی و عربی و فلسفه و منطق جدید و قدیم پرداخت. در سال 1313 که معلمی دانشسرایعالی و دانشگاه تهران را داشت سمت استادیش تأیید گردید و رسما بعنوان استاد ادبیات فارسی و عربی در دانشگاه معقول و منقول و ادبیات تهران مشغول فیض بخشی گردید. استاد بهمنیار در سال 1321 به عضویت پیوسته فرهنگستان ایران درآمد.
برخی از تألیفات وی بشرح زیر است:
مرحوم استاد احمد بهمنیار در 12 آبان ماه 1334 شمسی مطابق با 19 ربیع الاول 1375در تهران چشم از جهان فروبست و ابتدا پیکر او در جوار حضرت عبدالعظیم به امانت سپرده شد و در روز 16 آبان ماه توسط فرزند ارشد آن مرحوم آقای دکتر فریدون بهمنیار بعتبات عالیات حمل گردید و در وادی ایمن در کربلا بخاک سپرده شد.
