امروزه صنعت تهویه مطبوع و گرمایش، راهی را می رود که نباید. هر چند تلاشها در جهت ارایه خدمات پیشرفته به صنعت ساختمان کاملا مشهود و البته قابل قدردانی است، ولی در برخی از موارد اتفاقاتی میافتد که باعث به نام شدن صنعت تاسیسات مکانیکی ساختمان میشود. دقیقا همینجاست که اهمیت ارتباط هر چه بیشتر دانشگاهها و سایر مراکز تحقیقاتی و پژوهشی با صنعت نمود پیدا میکند.
روی سخن با صنعتگرانی است که در جهت ارایه محصولات سرمایشی و گرمایشی که به تعداد قابل ملاحظهای انرژی کمتری مصرف میکند حرکت میکنند. مشکل البته در نحوه معرفی این محصولات است. اگر محصولی به مشتری ارایه میشود که سازنده یا فروشنده آن مدعی کاهش مصرف انرژی آن در مقایسه با نوع مشابه آن محصول است، باید گواهیهای لازم جهت اثبات این ادعا نیز ارایه شود. در موارد دیگر محصولاتی از کشورهای دیگر نظیر چین وارد میشوند که اصولا به جهت علمی و ترمودینامیکی دارای کارکرد صحیح نیستند و اینجاست که حضور و ورود مراکز تحقیقاتی در بررسی صحت عملکرد این لازم مینماید.